Tercüme Dergisi, Metis Çeviri Dergisi, Türk çeviri tarihi, Tercüme Bürosu/Odası, Türk dili, çeviri, çeviribilim, çeviri kuramı, çeviri sorunları, tercüman/çevirmen eğitimi,
Tercüme ve Metis Çeviri dergilerini karşılaştırdığımız bu çalışmada, Türkiye’de çeviri etkinliğinin gelişim sürecini, çeviribilim alanındaki gelişmelerin ülkemizdeki yansımalarını, Türkiye’deki çeviri/çevirmen eğitiminin durumunu ve her iki derginin birbirinin deneyimlerinden ne derece yararlanabildiğini ortaya koymayı amaçladık. Dergiler, iki bölümde incelendi: Birinci bölümde dergiler biçim ve içerik açısından ele alındı, sayısal veriler toplandı (hangi yazar/dil/yazın türünden ne kadar çeviri yapıldı, en çok hangi yazar ve dilden çeviri yapıldı, kaç tane çevirmen çevirileriyle/yazar telifle katkı yaptı gibi) ve belli başlıklar altında sıralandı. İkinci bölümde ise yayımlanan söyleşi ve çeviri eleştirilerinde çeviri, çevirmen, çeviride karşılaşılan sorunlar, çeviri eğitimi, çeviri kuramları ve çeviri eleştiri ölçütleri hakkında savunulan görüşler irdelendi.
Her iki dergide de dünya yazınının seçkin örneklerinden çeviriler yapılmış, çeviribilimsel gelişmeler izlenmiş, tartışılmış, çevirmenin özlük hakları irdelenmiştir. Yapılan çeviriler, makale/deneme/inceleme yazıları Türk dilini, yazınını ve kültürünü besleyip geliştirmiş yeni bireşimlere olanak sağlamıştır. Ayrıca, çevirinin Türk diline yaptığı olumsuz etkiler de gündeme getirilmiş, dil bilinci oluşturulmaya çalışılmıştır; ve bu yönüyle her iki derginin de yayımdan kaldırılması alan için kayıptır.
Sonuç olarak, çevirinin bilimselleşme süreci dünyada olduğu gibi çok yakından izlenmiş ve hâlâ da izlenmektedir. Bugün, bu alanda yapılan çalışmalar azımsanmayacak bir düzeye ulaşmıştır. Tercüme’nin yayımlandığı yıllarda “öteki”ni tanımanın, anlamanın, evrensel değerlere ulaşmanın, diğer ulus ve uygarlıklarla iletişim kurmanın, teknolojik ve bilimsel gelişmelerden yararlanabilmenin yolu olarak görülen çeviriden artık -AB ile yoğun ilişkiler bağlamında- kendini “öteki”ne tanıtabilmenin bir aracı olarak yararlanılması zorunlu bir hale gelmiştir.